Święty Marcin dla pieszych, matek z dziećmi, poznaniaków z niepełnosprawnościami
Święty Marcin dla pieszych, matek z dziećmi, poznaniaków z niepełnosprawnościami. Piotr Z. Barełkowski z zespołem Studio ADS jest autorem konkursowej koncepcji.
Projekt w swoich założeniach odwołuje się do zasad kształtowania przestrzeni za pomocą kompozycji zieleni i budynków. Przywraca ulicy św. Marcin jej dawną identyfikację przestrzenną określoną przez dominanty - wieżę Zamku Cesarskiego oraz nieistniejącą już wieżę kościoła pw. św. Marcina, w miejscu której zaprojektowano przestrzenną iluminację sprawiającą po zmroku symboliczne wrażenie „wieży światła”.
Autorzy pracy skupili się na przywróceniu w mieście utraconej ciągłości kompozycji urbanistycznej pozwalającej na wyzwolenie swobodnego ruchu pieszego. Kompozycja urbanistyczna opiera się na wytworzeniu dwóch głównych alei miejskich na osi wschód - zachód, podkreślonych wprowadzanymi szpalerami drzew wysokich: ul. św. Marcin - dawny wjazd do miasta od strony dworca kolejowego, a dziś połączenie Kaponiery i zachodniej części Poznania ze śródmieściem oraz ul. 27 Grudnia łącząca, poprzez most Teatralny, Stare Miasto z północną częścią miasta oraz Jeżycami. Kompozycję uzupełnia poprzeczny północno-południowy układ ulic, o węższym przekroju i indywidualnym charakterze.
Wprowadzenie kompozycji zieleni, jako równoprawnej tkanki urbanistycznej, kształtującej geometrię przestrzeni, było jednym z kluczowych zabiegów projektowych. Szpalery drzew o różnym pokroju i kolorze (żółcie, czerwienie, zielenie) tworzyć będą klimat przestrzeni miejskiej. W celu zapewnienia najwyższej jakości pielęgnacji drzew, każde z nich zostanie posadzone w innowacyjnym systemie skrzyń antykompresyjnych. Stwarza on dogodne warunki dla rozwoju korzeni drzew oraz umożliwia maksymalizację ich strefy wzrostu pod nawierzchniami pieszymi i jezdniami.
W projekcie uwzględniono potrzeby wszystkich użytkowników, a w szczególności pieszych, rowerzystów, a także osób z niepełnosprawnościami, osób starszych, matek z dziećmi i osób z czasowymi ograniczeniami mobilności. Poprzez system linii naprowadzających, posadzki stały się dodatkowym nośnikiem informacji dla niepełnosprawnych oraz innych użytkowników. Oryginalne wzory posadzki podkreślają miejsca ważne historycznie oraz związane z kulturą. Ich układ inspirowany jest kontekstem miejsca.
Rysunek nawierzchni bulwaru jest nawiązaniem do kompozycji linearnych Henryka Stażewskiego - pioniera polskiego malarstwa awangardowego lat 20. i 30. Geometryczna kompozycja podkreśla modernistyczny charakter miejsca, a jednorodny układ umożliwia elastyczne aranżowanie przestrzeni.
Kontrowersyjna część ul. Święty Marcin z brutalistyczną zabudową z lat 70., pozostaje świadectwem modernistycznych manifestów architektonicznych XX wieku. Pomysłem na aranżację tego odcinka było wykorzystanie tego, co w modernizmie najlepsze, czyli uwolnionej i dobrze nasłonecznionej przestrzeni chodnika. Chodnik pod Alfami dzięki przesunięciu w kierunku północnym zostanie przekształcony w bulwar miejski.
Jego kompozycję stworzą dwa rzędy różnokolorowych klonów. Podzielą one przestrzeń bulwaru na powtarzalne moduły zaaranżowane indywidualnie zaprojektowanymi elementami małej architektury. Z myślą o tym miejscu stworzono autorskie wzory mobilnych ławek i donic z zielenią, które pełnić będą funkcję siedzisk miejskich.
Zwrócono uwagę na detale, takie jak kraty pod drzewa, słupy trakcyjne w pełni zintegrowane z oświetleniem ulicznym oraz wyposażenie projektowanego „wiedeńskiego” przystanku tramwajowego, w tym indywidualne wzory wiat tramwajowych.
Na szczególną uwagę zasługuje mobilna instalacja składająca się z 12 słupów oświetleniowych, które zamontowane są na fundamencie umożliwiającym ich poruszanie. Słupy świetlne pozwolą na interakcję z użytkownikiem zmieniając efekt świetlny w zależności od kierunku przechyłu słupa.
Obok zieleni i małej architektury ważnym elementem kształtowania atmosfery miasta stanie się woda. Obecnie jedyną formą wodną w strefie śródmieścia objętej obszarem opracowania konkursowego jest Fontanna Wolności. Projekt zakłada wprowadzenie na mapie miasta poidełek z wodą zdatną do picia, woda pojawi się również w przestrzeniach wypoczynku jako formy interaktywne na bulwarze wzdłuż Alf.
Lokalizacja reklam i afiszy kulturalnych zostanie uporządkowana i mocno ograniczona.
Architekci zaproponowali zastosowanie współczesnej, miejskiej wersji ogrodu, o elastycznej funkcji. Mieszkańcy brali udział w projektowaniu przestrzeni, poprzez liczne konsultacje, na których sugerowali, co byłoby istotne w przestrzeni z ich punktu widzenia.